نام کتاب : فاجعه ی لنینگراد
نویسنده : آناتول داروف
ترجمه : مرحوم ذبیح ا... منصوری
انتشارات : گلریز- تهران
این کتاب شامل خاطرات آناتول داروف یکی از بازماندگان محاصره ی مخوف شهر لنینگراد روسیه توسط نیروهای آلمان در فاصله ی سالهای 1940 تا 1943 میلادی مباشد در طی این محاصره از 4 ملیون نفر سکنه شهر لنینگراد 3.5 ملیون نفر بر اثر سرما ، گرسنگی و بیماری های مختلف از بین رفتند ، محاصره ای که سبب گردید تمام اصول انسانیت و مدنیت در این شهر به وادی فراموشی سپرده شده و محاصره شدگان به دلیل نبودن مواد غذایی و محاصره ی طولانی حتی به خوردن گوشت انسان های مرده روی بیاورند تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند . با این حال همین مردم که هرگز امیدی به طلوع مجدد خورشید سعادت و نیکبختی در شهرشان نداشتند در مقابل دشمن یک قدم هم عقب نشینی نکردند و عاقبت شاهد موفقیت را در آغوش کشیدند .
این کتاب بسیار پر محتوا و در بر گیرنده نکاتی جالب در ارتباط با نحوه لشکر کشی آلمان به شوروی و علل عدم موفقیت آلمان در به تصرف درآوردن شهر لنینگراد که یکی از شهرهای استراتژیک اتحاد جماهیر شوروی بوده و هست میباشد ، همچنین با مطالعه این کتاب با تاکتیک های به کار رفته توسط مدافعین شهر در برابر دشمن و نحوه مقاومت آنها در برابر آلمان ها و کلیاتی کلیدی در ارتباط با دفاع مدنی آشنا میشویم . نویسنده بسیار جالب وقایع روزمره و فجایع انسانی رو به تصویر کشیده و تا حدودی در انعکاس این فاجعه ی انسانی موفق بوده است .
کتابیست تامل برانگیز و با خواندن آن به عمق اتفاقات و جنایات صورت گرفته در طول جنگ جهانی دوم پی میبریم و با سرنوشت مردمی آشنا میشویم که با دست خالی و بی هیچ چیزی در برابر دشمن مقاومت کردند و با خون خود مانع از سقوط شهر و تسلیم آن شدن که چه بسا اگر تسلیم میشدند سرنوشت جنگ دچار تغییرات اساسی میشد و شوروی عملا شکست سنگین و غیر قابل جبرانی را میپذیرفت و تصرف باقی آن نیزبرای قوای آلمان نازی دشوار نبود و میتوان گفت مقاومت مردم شهر لنینگراد در تعیین سرنوشت شوروی تاثیر بسزا و مثبتی گذاشت .
مطالعه این کتاب رو به علاقمندان مطالعه ی تاریخ بین الملل و همچنین علاقمندان به مطالعه علوم نظامی پیشنهاد میدهم .
نام فیلم: 300
ژانر :افسانه ای
300
سیصد
مشخصات فیلم:
درجه نمایش در آمریکا:R
کارگردان :زاک اشنایدر(Zack Snyder)
تهیه کنندگان:مارک کانتون – برنی گلد من-جیانی نونانی و جفری سیلور
استودیو وارنر بروس تقدیم میکند.
نویسندگان فیلم نامه:زاک اشنایدر-مایکل گوردون و کورد جان استاد(نویسندگان فیلم نامه)
بر اساس نول مصوری از فرانک مایلر
موسیقی متن : تایلر بیتز(Tayler Bates)
بازیگزان:
لنا هدی Lena Headey
دیوید ونهام David Wenham
دومینیک وست Dominic West
جرالد باتلر Gerard Butler
محصول سال :2007
opens in theaters on Friday, March 9
داستان فیلم:
خشایار شاه به همراه ارتش یک میلیون نفری خود برای فتح آتن پایتخت یونان و مهد دموکراسی به خاک یونان یورش میبرد(نبرد گریکو). اسپارتان شاه لئونیداس به همراه ارتش سیصد نفری خود از راه میرسند و ...
بیوگرافی کارگردان:
در یکم مارس 1966 در گرین بای ویسکانسین متولد شد.
شغلهای فروشندگی نویسندگی بازیگری و بالاخره کارگردانی را تجربه کرده است.
ü نام فیلمها)کارگردانی):
2. Playground(1990)
4. The Lost Tape: Andy's Terrifying Last Days Revealed (2004)
5. Dawn of the Dead (2004)
ü نام فیلمها(نویسندگی فیلمنامه):
300 (2006) (screenplay)
ü نام فیلمها(بازیگر):
درباره فیلم:
این هم فیلم روزاونقدر داغ و تازه هست که از حرارتش گرمتون بشه یه وقت نچائید!!
در آخر هم بد نمیدونم برای آشنایان به زبان انگلیسی متن مصاحبه زاک اشنایدر رو که از وب سایت اختصاصی فیلم به امانت برداشته شده رو برای علاقمندان منتشر کنم:
The final interview from my 300 junket weekend was with writer/director Zack Snyder. If you haven't read my chats with stars Gerard Butler and Rodrigo Santoro be sure to; I will include the links at the end of this article. As for Snyder, I met this guy for the first time at Comic Con last year and to say he is a cool guy and a fun interview would be quite appropriate. Snyder seems to "get it" when it comes to these cool genre films. He took on directing duties of the Dawn of the Dead remake in 2004 to the tune of $59 million at the box and a 77% Rotten Tomatoes rating, which is saying a lot when you consider it is a well loved Romero film and pleasing that audience is tough. In 2008 he is expected to release Watchmen based on the popular Alan Moore graphic novel and he talks a lot about that as well as a lot about 300, which I am sure is the one and only reason you are reading this interview. Snyder utilized blue screen, multiple cameras and CGI in an effort to make 300 such a unique film and one I am sure fanboys around the world will be screaming about all year. I already reviewed the film and gave it a "B" and one of the reasons it got that grade is talked about in the first question. So dig in and enjoy as one of the great upcoming directors shares his thoughts on his new film and the future.
For someone that hasn't read the Frank Miller book how closely did you stick to the source material?
Where do you start with movie like this? You're on a blue screen stage so do you start building environments? Do you start with the actors?
ZS: The way we started was with the concept art. I would do a little doodle and Grant [Story] would do some Photoshop, whacking together some images. That would sort of get us in an area where I would say, 'Okay that's kind of working.' Then we'd try to refine that by maybe shooting some stuff. Shoot a guy in a Spartan outfit. Not the ones we used in the movie, but something like it, red cape for composition and sky and things like that.
So, that process led us all the way to production where we sit at a table like this. We'd have the story board sitting in front of us and I'd say, 'Okay, I want the camera low. What happened a moment before? If the guy that walked up and stopped on the hill… I'm imaging that it's a silhouette and that sky we'd replace.' Everyone would take a turn and the visual effects guys would go, 'Okay, what we plan to do is generate this sky, get this background. Maybe there's a sun flare. Maybe… blah, blah, blah.' Then Jim Bissell, the production designer, would say, 'Okay this is what I plan to build for you to shoot on. It's a little silhouetted hill, it's made out of concrete and you can use it for all these different things.' We basically do that 2,000 times and you have a movie.
Miller has such a distinct style in the book. Was it difficult as the director to leave your own mark when adapting it?
ZS: I didn't really think about it in that way. Even when you try to get out of the way of something, you're like a filter, you can't help it. It goes through you and when it comes out the other side, it's got people in it and there are all sorts of stuff that happens so I wasn't really worried about. The thing I love about a movie is its tone. That's my favorite part of movies, the tone of the movie. What is it? What kind of a movie is it? I think when I did Dawn of the Dead my feeling was that I wanted to make a movie that felt like a cult movie. You could feel it was organic and it was simple. It wasn't going to be a lot of CGI and it was going to be a lot of makeup. When we went to do 300, I wanted to make a movie that felt like the graphic novel, but the characters stood and they looked and they talked like the graphic novel and that you felt the graphic novel. That was the most important thing to me because I felt like the story was there was sort of the heroic nature of the film. But, the tone of it, the where it came from, I wanted you to feel it. So in that way, I used the graphic novel as a thing that informed the tone of the movie. That's my favorite thing about the movie is that I feel it.
Would you say this is more mythology than history here?
ZS: Absolutely, I'd say 300 is a movie that is made from the Spartan perspective. Not just from the Spartan perspective, the cameras are the Spartans, but it's the Spartans sensibility of the Battle of Thermopylae. If you had Spartans sitting around a fire and they were telling you, before anything was written down, what happened at
So what about the color palettes you went with?
ZS: All the color choices have to do with and I have theories about each sequence and why they are the color they are and also how they sort of relate back to what the overall palette of the book is. In the book, the only color that is really saturated is the red. Everything else is pretty washed out. Even [the red] in 90-percent of the case in the book are almost that brownie red.
What was dealing with the MPAA like?
ZS: You know it wasn't that bad. On Dawn I had like five or six tries before I got my R. But, we got an R right away so it was pretty cool. I don't think the movie is that gory, personally, 300. I think it's so bizarre. I've had 50-year-old women see the movie and go, 'Oh, I thought it was cool.' I go, 'What about all the gore?' They're like, 'Oh, it's cool It's like art. It's fancy.'
I think on one hand yes. If you want to enjoy that you can, but I think on the other hand it's abstract in a way. I think the MPAA looked at it and said, 'Oh, it's not Saving Private Ryan.'
Were there any shots you just couldn't make work and they're out of the movie?
ZS: Nothing from the graphic novel really except for that one scene with Stelios and Leonidas at the very beginning of the novel. We did shoot this thing, it's going to be on the DVD. It's these giants with these midget archers on their backs. They just got so outrageous that when I looked at it I thought this is from another movie. This crazy.
Is it finished?
ZS: Yeah. It's like 90-percent finished but it's pretty cool. The Spartans are running and [the midgets] have no arms, their arms have been hacked off. [These giants] have these little sort of elf looking guys in these kind of wicker baskets on their backs. They're firing arrows and then the Spartans comes and hacks the leg off it. It falls and they leap off and stab the little elf.
Frank Miller was hesitant on
What's going on with Watchmen?
ZS: Well, we're trying to get a budget together now. I feel like the movie is in a pretty cool place, the script is pretty cool. I've been talking to some actors; I'm not going to say who. It's cool because you can get real actors, you don't have to go
What's been the delay? 10 years ago it was a Joel Silver film.
How has the universal praise of 300 assisted you with Watchmen and other projects?
ZS: I can't say it hasn't helped, it has helped a lot, but I think what it does do – people have said to me, 'What's going on with Watchmen? You gotta make sure you don't fuck that up. What can I do to help?' I say, 'Go see 300,' because the truth is 300, to the studio anyway, is a graphic novel, it's not a movie that they necessarily understand exactly when I pitch it on paper. I say, 'Listen, it's this [pointing at the artwork] in a movie,' they don't get that. So my point is that they feel in some way that about Watchmen, they wonder why it's not Fantastic Four and I have to remind them it's much more Strangelove than it is Fantastic Four which they don't like hearing. But they believe that I know, and so in that way it helps. And with [300], when they finally saw it, I think the felt, Wow, we didn't know that was the movie you were making but we like it. So maybe that will apply to Watchmen.
What is your approach on Watchmen going to be and how much CGI do you plan on using?
ZS: The thing we really tried to do with 300 was not try to make it look like it was made by a computer. I wanted it to feel organic as much as we could because you don't want it to end up looking like Polar Express. It's a possibility, you have enough CGI in there and suddenly it's that movie. The problem is, even though that's a great looking movie and it's super cool, I feel like it doesn't relate back to the printed media it came from. I know this sounds contrary because an animated film is much more like a graphic novel, but I disagree because I feel like Frank's graphic novel is an organic experience. It's a gritty book and a lot of spilled paint on that book. It feels like it anyway.
The idea with Watchmen is not to do a CG movie, but to do it when it's necessary. Like when he goes to Mars, there's an issue there. You've got to figure that out. We can't go to Mars. I know a lot of people are going to be disappointed in that, but I don't have the money.
Is the budget for Watchmen set right now or is there some sort of plus or minus depending on how well 300 does?
ZS: That's theoretical. I believe that is probably the reflecting reality. I don't know that for sure. It's not set right now. Maybe that's a coincidence. Maybe not.
جهانفرمای کوچک
نادر وحید
نشر البرز
چاپ اول تابستان 83
قیمت 3900 تومان
پشت جلد نوشته:
آنا ذوق زده به تابلو خیره شد و دیگر به هیچ وجه نمی توانست جلوی اشکهایش را بگیرد. سپس به سوی تابلوی جهانفرمای بزرگ رفت و، در حالی که می خندید و می گریست، گفت: جد بزرگ متشکرم. بازم شما راست گفتین؛ من دوباره برگشتم. حالا دیگه یک جهانفرمای واقعی ام. می بینین، بابا جهان با بابای من آشتی کرده. همه ی این کارها رو شما کردین، مگه نه؟
این کتاب به روش جالبی از حق مسلم کپی رایت! در کشورمون استفاده کرده. جد بزرگ توی سریال خانهء سبز رو به خاطر دارین؟ آن شرلی با موهای قرمز رو چطور؟ پدربزرگ بدعنق پرین در باخانمان چی؟ همه و همه ی اینها ترکیب شدن تا داستان سرگرم کننده ای به نام جهانفرمای کوچک را خلق کنند. الحق که ترکیب قشنگیه!
اینهم نوشته ی توی جلد ، اول کتاب:
فرنگیس همچنان در فکر آن تلگراف و واکنش خشن و غیر منطقی جهانفرما بود. تقریباً اطمینان داشت که تلگراف از جانب بابک بوده و هرچه فکر می کرد، نمی توانست رفتار کینه توزانهء شوهرش را تایید کند و حق را به او بدهد. مگر بابک چه خطایی کرده بود، به جز آنکه خواسته بود با دختر موردعلاقه اش ازدواج کند؟ این گناهی نبود که مستحق چنین مجازاتی باشد که جهانفرما رابطهء پدر فرزندی را به طور کلی قطع کند و حتی حاضر نشود تلگرافی که از جانب او رسیده است، آن هم پس از ده سال، باز کند و بخواند. به نظر فرنگیس این دیگر لجبازی خاص جهانفرماها بود.
اما راستی چه چیزی باعث شده بود که بابک، پس از این همه سال، تلگرافی برای پدرش بفرستد؟ فرنگیس چند بار وسوسه شد کوکب یا یکی از بچه ها را بفرستد پاره های تلگراف را برایش بیاورند؛ اما خودش هم نمی دانست چرا تردید می کرد. فکر تلگراف بدجوری ذهنش را به خود مشغول داشته بود. نکند اصلاً از طرف بابک نبود، ولی به بابک مربوط می شد؟ نکند این یکی هم، خبر شوم مرگ کسی را با خود داشت؟
صفحه آخر توی جلد هم این اقتباس را از داستان کرده است:
آنا با دیدن جد بزرگ، از ته دل نفسی از سر آسودگی کشید و جلو رفت: شما اینجایین؟ نزدیک بود زهره ترک بشم. خیال کردم دیگه رفتین.....
جهانفرمای بزرگ آهسته به سوی آنا برگشت و براندازش کرد: واسهء چی زهره ترک بشی؟ دیگه جایی برای ترس و نگرانی نیست. تو دیگه اینجا، توی خونهء پدری، موندگاری.
در نگاه جد بزرگ، حالتی بود که دل آنا را لرزاند: شما که نمی خواهین تنهام بذارین؟
گوشهء لب جد بزرگ کمی بالا رفت و ادایلبخند را درآورد:چرا تنها؟ دیگه تنها نیستی؛ همه رو داری: جهانگیر، فرنگیس، کوکب، علی، گلی.... تو دیگه به عنوان آخرین عضو خانوادهء جهانفرما پذیرفته شدی.
اما من شما رو هم دوست دارم... شما بودین که کمکم کردین....
جهانفرمای بزرگ دستی به موهای آنا کشید و درحالیکه دوباره نگاهش بر قاب عکس ثابت مانده بود، گفت: خب من هم همیشه با توام؛ درست مثل قاضی.
نام کتاب : از سید ضیاء تا بختیار
نویسنده : مسعود بهنود
انتشارات : سازمان انتشارات جاویدان
موضوع : بررسی سرنوشت دولت های بر سر کار آمده از اسفند 1299 تا بهمن 1357
نویسنده با نثری بسیار ساده و روان و بدور از هر گونه قضاوت به بررسی دولت های بر سر کار آمده از اسفند 1299 ( مربوط به اواخر سلسله قاجاریه ) تا بهمن 1357 هجری شمسی ( آخرین نخست وزیر سلسله پهلوی ) پرداخته است .
نویسنده به ترتیب تاریخ بر سر کار آمدن حکومت ها و نخست وزیران ، به بیان چگونگی بر سر کار آمدن آنها ، معرفی کابینه و وزرا و نقش آنها و میزان دخالت آنها در امور کشور ، شرایط سیاسی حاکم ، وضعیت خاندان سلطنتی و نقش آنها در مسائل کشور ، وضعیت مخالفین ، پاره ای از مسائل پشت پرده ، نقاط قوت و ضعف نخست و زیر ، اشتباهات دولت ، جو فکری حاکم بر جامعه ، نقش کشورهای بیگانه در ایران ، بررسی شخصیت و جایگاه علمی رئیس دولت و وزیران و رجال سیاسی و صاحب نفوذ و تاثیر گذار، حامیان دولت و کارشکنان و مخالفین آنها ، شرایط بین الملل و چالش های سیاسی در آن مقطع از زمان و در نهایت چگونگی برکناری و گاه سرنگونی آنها می پردازد .
همچنین در این کتاب میخوانیم :
√ چگونگی بر سر کار آمدن سردار سپه
√ چگونگی از بین رفتن سلسله قاجار و روی کار آمدن سلسله پهلوی
√ نقش سفارت خانه های روسیه و انگلستان در سیاست ایران و مسائل ناگفته و پشت پرده
√ چگونگی سر کوبی حکومت های ملوک الطوایفی توسط رضا خان
√ چگونه امریکایی ها وارد صحنه ی سیاسی و اقتصادی ایران شدند
√ چگونگی و علل بر کناری و تبعید رضا شاه پهلوی
√ چگونگی بر تخت سلطنت نشستن محمد رضا پهلوی
√ مطالب بسیار جالب در مورد ملی شدن صنعت نفت و حکومت دکتر مصدق
√ مطالب بسیار جالب و خواندنی در مورد علت و عوامل و چگونگی کودتای تاریخی 28 مرداد
و بسیاری نکات دیگر در مورد حکومت های بر سر کار آمده در این مقطع از تاریخ ایران .
از جمله مسائلی که بر غنای مطلب می افزاید بیان ساده و گیرا و قدرت و سحر قلم نویسنده است که بدور از هر گونه پیش داوری وجانبداری نوشته شده و قضاوت را بر عهده خود خواننده گذاشته است .
کتاب های بسیاری در مورد برهه های گوناگونی از تارخ نوشته شده است اما در برخی از آنها با مداحی و جانب داری نویسنده از شخصیتی خاص و یا غرض ورزی و دشمنی آشکار نویسنده علیه سلسله ای تاریخی مواجه میشویم . اما مسعود بهنود نویسنده و تاریخ نگاری است که از این امر مستثننی می باشد و نوشته های منحصر به فرد او تنها و تنها به بیان و شرح وقایع تاریخی پرداخته آن هم با استناد به اسناد معتبر تاریخی و از بیان روایات غیر مستند و مشکوک کاملا پرهیز نموده است .
در پایان مطالعه کتاب از سید ضیاء تا بختیار رو به همه علاقمندان به کتب تاریخی پیشنهاد میدهم و اطمینان دارم که بعد از مطالعه ی آن ، شما نیز آن را به دیگران پیشنهاد خواهید داد .
فیلم خارجی
ژانر: درام- تریلر
راز داوینچی
The Davici Code
توضیحات:
ü مشخصات فیلم :
Directed By: Ron Howard کارگردان: ران هوارد
Screen Play: Akiwa Gold man فیلمنامه: آکیوا گلد من
Novel: Don Brow بر اساس قصه ای از دان براون
149 Min-DVD 174 Min
ü به همراه:
تام هنکس Tom Hanks
جان رنو John Reno
آدری توتو Audrey Tautou
پاول بتانی Paul Betany
ü نمایش :برای بالای 13 سال:PG:13
ü صدا :دالبی دیجیتال هشت کانالDolby Digital 8 Ch
ü مشخصات کتاب:
راز داوینچی
نویسنده دان براون
مترجمان:حسین شهابی – سمیه گنجی
انتشارات زهره:سال 1383
خلاصه داستان : ژاک سونیر رئیس پر آوازه موزه لور پاریس به قتل میرسد . بزو فاش از شاخه مرکزی پلیس قضایی برای رسیدگی به این پرونده قتل انتخاب میگردد. وی در بررسی اوراق شخصی مقتول به نام پروفسور رابرت لنگدام تاریخ شناس معروف و نویسنده کتب معروفی چون :نشانه شناسی فرق سری - دوره اشراقیون – زبان از یاد رفاه اندیشه نگارها و در یک کلام شاخص ترین کد یاب رموز مفهوم و نا آشنای قرون وسطی برخورد میکند که از قضا در شب حادثه با مقتول قرار ملاقاتی آنهم در محل وقوع قتل یعنی موزه لوور داشته است. پروفسور به محل جنایت فرا خوانده میگردد.
جنازه مقتول در حالتی وحشت انگیز و خوف ناک یافت گریده بود.سونیر همه لباسهایش را کنده بود و در سرسرا قرار داده بود کمرش را هم در مرکز سرسرای پهن و کاملا هم خط با محور بلند اتاق قرار داده بود .دست و پایش را در حالتی مانند آن که نیرویی نامرئی او را میکشد و میخواهد که به دو شقه اش کند با زاویه ای باز به بیرون دراز کرده بود .درست در زیر استخوان جناغ لکه ای خون آلود جایی را نشان میداد که گلوله گوشت را درانده بود زخم به طور عجیبی کم خون ریزی کرده بود و فقط لکه ای کوچک از لخته خون را به نمایش گذاشته بود انگشت چپ سونیز هم خونی بود گویی در زخم فرو کرده بود تا عجیب ترین ویژگی بستر مرگ موحشش را خلق کند. او خون خود را جوهر کرده بود و شکم خود را بوم نقاشی و با آن نشانه ساده ای بر بدنش کشیده بود. ستاره پنج پر!!
ورود سوفی نوو از دایره رمز گشایی (د س پی ژی ) پلیس قرانسه ماجرا را.......
بررسی:به نظر من قهرمان این فیلم کتاب نه سوفی نه رابرات لنگدام و نه هیچ کدام دیگر از شخصیات داستان نمیباشند .با نگاهی ژرف تر و عمیق تر به داستان دان براون فقط و فقط عیسی و مریم مجدلیه را میتوان به عنوان شخصیت های اول داستان معرفی کرد.
در آمیخته شدن اسناد تاریخی و تئوریهای قصه پرداز چنان با استدلال و دلایل منطقی صورت گرفته که با پایان ماجرا مدت زمان زیادی را به تفکر در آیین دین مسیح فرو میرویم. در صورت واقعیت تئوریهای دان براون پایه های مذهب مسیحیت چنان به لرزه در خواهد آمد که پس لرزه های آن تا سالها و شاید قرنها واتیکان و کلیسای کاتولیک را تکان خواهد داد.
و در این میان روحانیون یهودی که ننگ مصلوب کردن عیسی را بعد از قرنها همچنان به دوش میکشند میتوانند نفسی به راحتی کشیده و به عنوان پناه دهندگان به مریم مجدلیه و فرزند عیسی آبروی بر باد رفته خود را باز یابند.
کلید شروع نمایش جدید یهودیان با فیلم مستندی که از یافت مقبره عیسی مریم مجدلیه و فرزندشان یهودا در فلسطین اشغالی خبر میدهد زده شده و به احتمال زیاد در آینده نه چندان دور خبرهای دیگری را از تهاجم جدید صیهونیست برای زدودن این لکه ننگ تاریخ خواهیم شنید.
I
t s Show Time…
کتاب رو نمیشناختم. فیلم هم هنوز اکران نشده بود روی سرچ گوگل اولین خبر ها رو راجع بهش خوندم و حسابی به خوندنش علاقمند شدم.بعد از بررسی بیشتر به این نتیجه رسیدم که کتاب در سال 83 به فرسی ترحمه وبی سر و صدا منتشر شده و فروش خوبی هم داشته. روی گوگل گشتم و گشتم و تو وب سایت قفسه نسخه PDF رو دنلود کردم و شروع کردم به خوندنش بعد از هفت بخش که حسابی درگیر خوندنش شدم نصفه نیمه تموم شد و منو حسابی تو خماری گذاشت.
بازم گشتم و گشتم و گشتم و نسخه فاینال رو تو وبلاگ یه پدر امرزیده ای پیدا کردم و مشغول خوندن که چه عرض کنم خوردنش شدم.داستان اونقدر جذاب بود که تو سه تا 6 ساعت خوندن تمومش کردم و یک هفته تمام در موردش فکر کردم.بد جوری درگیرش شده بودم و هیچی جز اطلاعات بیشتر نمیتونست منو از اون فکر و خیال بیرون بکشه.ولی هر چی بیشتر گشتم کمتر فهمیدم و نتونستم اطلاعات بیشتری راجع به کل ماجرا بدست بیارم.جالب ترین قسمت ماجرا درک همجنس گرا بودن داوینچی نقاش بود که حسابی مات و مبهوتم کرد.
دو ماه بعد تبلیغات فیلم در کانال Coming Soon شروع شد و هفته بعد نسخه پرده ای و سانسور نشده اون رو تو متروی صادقیه خریدم و چند دفه نگاش کردم و خیلی ازش لذت بردم.بازی های روان. صحنه پردازی زیبا و تدوین فوق العاده و ضرب آهنگ سریع و تند و نفس گیر فیلم به همراه نور پردازی جذاب بخصوص در مورد صحنه های کلیدی فیلم که در محل واقعی موزه لور پاریس ساخته شده یه لحظه راحتم نمیگذاشت و پایان دو پهلو و پادر هوای فیلم هم که به کل اثر شیرینی دیگری میبخشید.
اگه زبانتون اونقدر خوب هست که بتونین دیالوگهای فیلم رو درک کنین که نسخه اصلی و سانسور نشه رو بهتون توصیه میکنم و در غیر اینصورت میتونین نسخه زیر فارسی رو که بنا به عللی بعضی جاهای داستان رو به غلط ترجمه کرده ببینین و لذت ببرین ولی خود کتاب رو هم میتونین از تو وب سایت قفسه دانلود کنین و در 404 صفحه PDF با برنامه Acrobat Reader بخونین و ازش لذت ببرین.
خوندن کتاب به دوستای مذهبی توصیه نمیشه چون ممکنه خیلی از باورهاشون رو به هم بریزه . ولی خوب اگه زیاد متنشو جدی نگیرین و به چشم یه داستان بهش نگاه کنین مسلما خوندنش خالی از لطف نیست.
در ضمن دیدن فیلم بعد از پایان کتاب طعم و مزه دیگه ای داره حتی بهتر و شیرین تز چیپس فلفلی و نمکی یه مزمز!!
تام هنکس در این فیلم یه معرکه است . ژان رنو با اون صدای گرم و خفه و لهجه دار فرانسویش تا آخر داستان شما رو لنگ در هوا نیگر میداره و تا دقایق اخر فیلم نمیتونید نیروهای خیر و شر رو از هم تشخیص بدین.
پس دیدن این فیلم تو تعطیلات خوش نوروزی به شما البته کاملا تنها و یا به همراه یه عشق فیلم و دور از بازی گوشی بچه ها توصیه میشه
و ...... یا حق
د گیم ... گروپ بلاگ ادیشن
http://www.fexon.com/movieinfo.php?mid=453
:پیش از پیش نوشت
خوشحالم که به عضویت این وبلاگ گروهی در اومدم
گیلاس خانومی ممنونم که پیشنهاد منو قبول کردی
از همتون ممنونم که منو به جمعتون پذیرفتید
:ارادتمند
MAX PAYNE
maxpaynethefall.blogsky.com
پیش نوشت:
میدونم طولانی شد فاصله بین مرحله قبل و بعد این پست.
شاید علتش این بود که ... هیچی ... خیلی وقت ها خیلی چیز هارو نمیدونم.
حدود ده پانزده صفحه ای نوشته بودم ولی حس کردم شاید زیاده گویی باشه و بی علت این پست طولانی بشه.
به همین خاطر سعی کردم بصورت مختصر تر به مواردی که برام جذاب تر بوده اشاره کنم.
کلید ها:
و حالا...
سکانس ها و صحنه هایی بود که برام جذاب بودند.
- بعنوان مثال اینکه نیکلاس ون اورتون چرا خودش رانندگی می کنه و راننده ای در خدمتش نیست یا چرا فقط یک خدمتکار مسن بصورت پاره وقت با اون زندگی می کنه یا چرا ایستاده صبحانه می خوره یا چرا نگاه اون خدمتکار به نیکلاس یک نگاه مادرانست یا کادر های ثابت دوربین که فقط بازیگران در اون کادر متحرک هستند. اینها همگی المان ها و اشاراتی هستند که باعث میشه ما به داخل شخصیت نیکلاس نفوظ کنیم. نکاتی بسیار ظریف که بعد از چند بار دیدن فیلم خیلی لذت بخش تر بنظر میاند.
- خود تیتراژ آغازین فیلم خیلی مهمه ... پازلهایی که در هم میریزند. نوشته ها و اسامی بازیگرها خیلی معمولی میاند و محو میشند ولی در پشت این اسامی ، بک گراند بصورت یک پازل ، در هم ریخته میشه ... این مهمه.
- اولین تولدی که برای نیکلاس گرفته میشه بصورت یک سورپرایزه. سورپرایزی در یک رستوران گرون قیمت و خدمت کارهایی که همگی می ایستند و به نیکلاس هپی بیرت دی میگند.
نیکلاس میگه: من از سورپرایز متنفرم.
برادرش کندراد هم میگه: این شرکت تفریحی زندگی تورا عوض میکنه ... این یک تجربه عمیقه.
این مهمه.
- نیکلاس برای خودش در تنهایی خودش یک تولد گرفته ... خودش در تنهایی خودش در جلوی تلویزیونی که اخبار اقتصادی و گذارش سهام بورس رو میده. دومین تولد در فیلم و این خیلی مهمه.
- کلید بعدی اینکه:
تولد قبلی که ذکر شد ، تولد دوم فیلم نبود ، بلکه تولد سوم بود چرا چونکه تولد اول در خود عنوان بندی آغازی فیلم بصورت یک فلاش بک از دورن کودکی نیکلاس نشون داده شده. پس تولد قبلی تولد سوم بود.
- بعد از تماس نیکلاس با اون شرکت تفریحی ، نا خداگاه و بدون اختیار وارد یک بازی میشه که اصلا انتظارش رو نداره.
نیکلاس به مسئول شرکت میگه: این تشکیلات چیه؟ ... شما چی میفروشید؟
مسئول شرکت در جواب میگه: همه چیز ... این یک بازیه مثل مرخصی رفتن با این تفاوت که شما به مرخصی نمیرید بلکه اون میاد پیش شما.
این کلید مهمه ... خیلی مهم.
ومهم تر اینکه مسئول شرکت میگه: ما همه چیز میفروشیم.
دقیقا معضل جامعه مدرن در اینه که همه چیز هم خریدنیه هم فروشی و این نکته ایه که دیوید فینچر به اون اشاره می کنه این کلید هم مهم بود.
- نکته بالا خیلی مهم بود. دیالوگ زیبایی هم بود
مسئول شرکت میگه: این یک بازیه.
و دقیقا بعد از اون بازی هست که واقعا بازی شروع میشه ... حتی قبل از امضا کردن فرم های رضایت نامه که باید توسط متقاضی پر بشه و امضا بشه.
یا بقول مسئول شرکت که بصورت شوخی میگه: با خون خودتون امضا کنید.
یا بصورت یک اشتباه لپی میگه: تموم مشتریای ما ناراضی بودند ، ببخشید منظورم این بود که راضی بودند.
اینها خیلی مهمه ... دیالوگ های مهم و اساسی که تماشاگر عامی معمولا بهش توجه نمی کنه. اینها کلید های مهمی هستند که فینچر بصورت رایگان به ما میده.
مسئول شرکت میگه: این یک بازیه.
و درست بعد از این دیالوگ هست که مشکلات شروع میشه ... بله نوک مداد نیکلاس میشکنه ... این دقیقا اولین مشکله. بازی شروع میشه قبل از اینکه نیکلاس فرم نظر خواهی رو امضا کنه و رضایتش رو از حضور در این بازی اعلام کنه. این خیلی مهمه ... نکته ایکه معظل جامعه مدرنه ... مثال کوچیکش همین ای میل ها و کوکی های ناخواسته. خیلی مهمه.
- در صحنه ای نیکلاس مجبوره به درون یک سطل زباله بپره یا از دست یک سگ توی کوچه پس کوچه های شهر فرار کنه. کارهایی که قبلا تو زندگیش تجربه نکرده بوده. پرش در یک سطل زباله با کفش و کت و شلوار چند هزار دلاری.
- بازی به مرحله اوج خودش نزدیک میشه. بی اعتمادی ... ترس ... کنترل نامحسوس. اینها چیزهایی هستند که هر انسانی با هر اراده ای رو به مرز جنون می کشه. بیاد نظام کنترل نامحسوسی افتادم که جرج اورویل در سال 1945 برای انسان امروزی پیش بینی کرده بود. یک نظام امنیتی دقیق و غیر قابل فرار برای بشریت.
- دیوید فینچر پارو از این هم فراتر گذاشته و شخصیت فیلم رو از داخل شرکتش از اون جلال و جبروت به جایی می بره که حتی یک سکه هم در کف جیبش نیست. نیکلاس مجبور میشه گدایی کنه.
دقیقا همون کسی که در اول فیلم به منشی شرکت میگه: نمیدونی کم توجهی و بی محلی به دیگران چه لذتی میده.
این همه تناقض در رفتار و مکان برای چیست؟
- یک رستوران گران قیمت در اول فیلم ولی حالا یک پاتوق و محل ارزان قیمت؟ فینچر بدنبال چیست؟ این همه بلا بر سر نیکلاس برای چیست؟
-باز هم یک تناقض و قرینه معکوس دیگر:
کسی که درب منزلش با ریموت کنترل باز و بسته میشه حالا مجبوره بصورت مخفیانه و بصورت خیلی بی کلاس از نرده های خونه آویزون بشه تا بتونه وارد خونه خودش بشه. در یک لحظه انسان صاحب همه چیز هست و در لحظه دیگر با یک کاغذ ناقابل که به درب منزل نصب شده انسان صاحب هیچ چیز نیست.
ریموت کنترلی که در دست نیکلاس بوده و اختیار تام به اون میداده اکنون وجود ندارد و او مجبور است از درب خونه خودش بصورت دزدکی وارد بشود. این همه تناقض و قرینه معکوس برای چیست؟ فینچر بدنبال چیست؟
- به هیچ کس و به هیچ چیز اعتقاد و اعتماد ندارد ، فقط میداند که نفس می کشد و زنده است ، پس وجود دارد. مرزی بین عقل و جنون هم برای نیکلاس و هم برای تماشاگر فیلم. فینچر از تو متشکریم که لذت چشیدن این احساس را بما بخشیدی.
- الان نوبت همه ماست که از بالا ساختمان خودمان را به پایین پرتاب کنیم. در لحظه ای که فکر می کنیم همه چیز تمام شده، درست در همهن لحظه متوجه میشویم که این یک بازی بوده. بازی که فینچر میزبان آن است.
- الان نوبت میرسه به تعریف از فیلم (پس تاحالا چیکار می کردم؟):
دیالوگی بس حساب شده و حرفه ای. یک دیالوگ عمیق و حساس.
دیالوگی که با یک خط بار تمام فیلم رو بدوش میکشه:
آقای ون اورتون چشماتون رو باز نکنید ، شیشه ها پلاستیکی هستند اما باز هم ممکنه ایجاد بریدگی بکنه.
جدا زیبا نیست؟ ... خدایی؟ یک دیالوگ که به اندازه ساعت ها کلاس آموزشی بار و مطلب و اندیشه داره.
این یک کلید خیلی مهم دیگه بود.
- و یک تولد دیگر
جشن تولد چهارم که در پایان فیلم بود و کندراد به برادرش میگه:
تولدت مبارک نیکی ... این بازی هدیه تولد تو بود ... من باید یک کاری می کردم ... تو داشتی تبدیل به یک آدم عوضی می شدی.
دیگه آخه فینچر چجوری بما حالی کنه؟ با چه زبونی؟
یک تولد در آغاز فیلم و یک تولد در پایان فیلم. هر دو تولد بصورت سورپرایز برای نیکلاس برگذار میشه. دقت کنید به نحوه فیزیک بدنی نیکلاس در هر یک از این سورپرایز ها و تولد ها. در تولد اول در رستوران مجلل نیکلاس بصورت متکبرانه و مغرور نشسته ولی این تولد با اینکه در یک مکان و یک کاخ مجلل برگذار میشه ولی این بار چهره نیکلاس خیلی آرام و معصوم و بچه گانست. اون تغیر کرده. الان تازه متوجه میشیم که این همه فلاش بک به گذشته و دوران کودکی و تولدی که در کنار پدرش بوده بخاطر چی بود.
در روانشناسی بحثی وجود داره و اشاره به این نکته داره که شخص با تغیر ناگهانی مکان و محیط بصورتی که چیزی تحت قدرت و کنترلش نباشه ، با یک شوک عصبی روبرو میشه. این شوک باعث یک تحریک روحی و روانی میشه که میتونه تمام کسالت و افسردگی روح را به امید و طراوت تبدیل کنه یا حد اقل از عوارض و آثار بیماری بکاهه.
باز هم اشاره به این دیالوگ میکنم که کندراد میگه:
نیکی من مجبور بودم این کار رو انجام بدم ... تو داشتی به یک آدم عوضی تبدیل می شدی.
بله ، فینچر بقیقا بدنبل این ها بود. پس از اینهمه گرفتاری و مشکلات.
پس از این همه ... فینچر از زبان کندراد میگه: تو داشتی به یه آدم عوضی تبدیل می شدی ... من باید یک کاری می کردم.
بله ، بازی و شرکت سی آر اس یک نوع درمان بود.
.
.
.
.
.
.
نه هنوز تموم نشده
تازه رسیدیم به قسمت لذت بخشش
بله به سکانس برتر. سکانسی که برای من خیلی مهمه:
در صحنه ای نیکلاس مجبور میشه از خونه خودش دزدی کنه. اون از ذاخل آشپزخانه از داخل یک ظرف شیشه ای که مربوط به مستخدم میشه مقداری اسکناس و سکه برمیداره. درست در همین لحظه برداشتن پول ها ، تصویر کات میشه به نمایی که یک تاکسی متوقف میشه و نیکلاس از اون پیاده میشه و به راننده تاکسی پول میده و به راننده میگه باقی پول مال خودت. به نظر میاد این دو نما از دو سکانس متفاوت باشه ولی داریم اشتباه می کنیم ، این ها همگی نما هایی از یک سکانس هستند که با یک کات غیر منتظره از هم جدا شده اند. دزدی پول و پرداخت پول به راننده تاکسی همگی نماهایی از یک سکانس هستند که با یک کات غیر منتظره از یک کلوزاپ دست به یک مدیوم شات تاکسی از هم جدا شده.
به یاد یک سکانس از فیلم لورنس عربستان افتادم ، آنجایی که پیتر اوتول در داخل دفتر کارش به آتش یک کبریت فوت میکنه و درست در همون لحظه تصویر از یک کلوزاپ صورت کات میشه به کویر و به یک لانگ شات از کویر ... یک لانگ شات از طلوع آفتاب.
نوع تدوین فیلم لارنس عربستان در زمان خودش خیلی جالب و غیر منتظره بود و همگی این ایده رو تحسین کردند که چگونه یک کلوزاپ داخلی به یک لانگ شات خارجی کات شده. اما اکنون این نوع تدوین خیلی عادی شده. در خیلی از فیلم های امروزی میشه ردی ازش پیدا کرد. تدوین و فیلم برداری و امکانات همه متریال هستند ، فقط باید دید این متریال ها در دست یک حرفهای صاحب سبک چجوری ازش استفاده میشه. درست است داریم از فینچر صحبت می کنیم.
.
.
.
.
.
.
دل نمیکنم این پست رو تموم کنم.
و حالا تحلیل سکانس برتر:
چرا وقتی نیکلاس پول رو به راننده تاکسی داد گفت: باقی پول مال خودت؟
در صورتی که در پلان قبل نیکلاس دزدی کرده بود و به این پول احتیاج داشت.
از دو زاویه میشه بررسی کرد این سکانس رو:
یک:
چون نیکلاس بر اثر بازی ایکه درونش گرفتار شده بود به مرحله ای رسید که مجبور شد گدایی کنه و از کف زمین سکه جمع کنه ، نیکلاس به یک شوک و بازگشت به خود دچار شده و حالا براش قدر و ارزش یک سکه بیشتر قابل درکه. درصورتی که اون یک بانکدار بود و قبلا هم قدر یک سکه رو بخوبی می دونست ولی اکنون جور دیگه. برای همین کسی که قبلا با حساب و کتاب خرج می کرد ، حالا به همنوعش کمک میکنه البته با پولی که خیلی بهش احتیاج داره.
دو:
طبق مسئله اثالت وجود در فلسفه ، هر شخصی ممکنه در طول زندگیش حرکات و رفتار مختلف داشته باشه ولی در نهایت اون ذات و منش اصلی نهفته خودش رو نمایان می کنه. نیکلاس با اینکه در پلان قبل دزدی کرد ولی اکنون مثل یک جنتل من باقی پول رو به راننده تاکسی بخشید. یک جنتل من با لباس های پاره
حرف و سخن بسیار است
ولی مطمئن هستم بیش از این زیاده گویی میشود
فینچر از تو متشکریم که لذت درمان پس از این دیوانگی را بما چشاندی.
ارادتمند:
MAX PAYNE
:پ.ن
آقا رسول رفتی
تلویزیون داره دیونمون می کنه
انگار تازه تورو کشف کردند
هر کانالی میزاری داره سفر به چزابه رو میزاره
امان از این قوم مرده پرست
وقتی زنده ای تا اونجایی که بتونند زیرابتو می زنند
حالا که رفتی و دستشون بهت نمیرسه واست اشک تمساح می ریزند
توف به غیرتتون
آدم خوبی بود؟
حالا دیگه !!!
حالا که رفت
فردا نوبت کیه؟
:پ.ن۲
خواهم زخدا بی ولایم نکند
غرق گنهم ولی رهایم نکند
یک خواسته دارم از خدای تو حسین
در هر دو جهان از تو جدایم نکند
شکوه آزادی
نویسنده : باگوان شری راجیش
مترجم : میر جواد سید حسینی
اسم کتاب هم "شکوه آزادی" نام داره، یک نویسنده هندی زبان با نام "باگوان شری راجنیش" ملقب به "اُشو" اون رو نوشته... نویسنده مورد علاقه من... استاد من... کسی که خیلی به من کمک کرد... خیلی... یک انسان واقی... یک پیامبر... پیامبر زمان ما، اما چون در میان ما بود، کسی او را نشناخت، او شیوه جدید زندگی کردن را به ما گفت، درباره کودک نوین، انسان نوین، خلاقیت، شهامت و... (و به همین دلیل خوندن کتابهای این نویسنده در ایران جرمه، کتابهایی که با قیمت دو برابر فروش میره، و حتی از این نوشتههای پاک هم سوءاستفاده میکنند... مخصوصا کتابهایی که با ترجمه خانوم مرجان فرجی بوده و از انتشارات فردوس. چند وقت پیش برای خرید یکی از این کتابها به کتابخونهای رفتم و وقتی درخواست کتاب مورد نظر رو کردم، یک سری کتاب به من نشون دادن که اینا رو داریم، نمیدونیم داخلش هست یا نه، کتابهایی که جلوی من بود... همه ناقص، ناقص...، چه بیرحم... چطور چاپش کردید... نوشتههای اون کتابها مفهومی نداشت... دیگه روحی نداشت، دست زندن به اون کتابها برام مشکل بود... اما خیلی برام جالب بود خیلی...!. چرا که...) با خوندن این کتابها دیگه نگران آینده نیستی، یه گوشه میشینی و با سکوت اطرافت یکی میشی، بدون هیچ کشمکش و تشویشی... فقط و فقط به کل میپیوندی، راه پیوستن به کل رو خواهی دانست، دیگه چیزی باعث خروش و عصبانیتت نمیشه، باعث آشفتگی و رنجت نمیشه، دیگه انسانها رو با هر اخلاقی که داشته باشن دوست خواهی داشت، دیگه سواد، برتری، ثروت، فکر برتر، نابغه بود، مورد توجه بودن، در اوج بودن و بسیاری از چیزهای دیگه که برای آدمها، برای گفتن برتر بودن و خوب زیستن به قول آدمهای امروزی ، ملاک نیست... وقتی برای رسیدن به اوج تلاشی نداشته باشی، وقتی برای رسیدن به ثروت به خوب زیستن نگرانی و تلاشی نداشته باشی تو در آن واحد تمام آنها خواهی بود و تمام آنها خواهی شد، همه انسانها از بدو تولد همه آنها هستند، و ما همه آنها بودهایم، اما همه گناهکار شدهایم... لایههای شرطی شدگی اطرافمان را گرفتهاند، نفس کشیدن برای ما سخت و سختتر شده است... ما مردهایم... اما زنده شدنمان نیز امکان پذیر است، ما انسانیم... و دیگر هیچ چیز برای تو عیب نخواهد کرد... همه چیز رو اُشو به تو گفته، به همین دلیل هم من فقط تو رو به خوندن این کتاب تشویق نمیکنم... با اینکه حتی در بعضی از جملات کل کتابهای اُشو در اون جمله خلاصه میشه... بله فقط در یک جمله... شما در صورتی میتونی جواب رو دریافت کنی که، قبل از خوندن، تمام عقاید و باورهات رو کنار گذاشته باشی... تهی باشی... آماده و پذیرا باشی... اگر اینگونه عمل کنی، خوندن همین کتاب کافیه... بقیه کتابها فقط یک یادآوری یک تجربه شیرین خواهند بود... یک لبخند... یک شادی و تجربه وصف ناپذیر...
بخشهایی از متن کتاب "شکوه آزادی".
:: انسان مانند صفحه سفیدی به دنیا میآید که از پیش بر آن هیچ چیزی نوشته نشده...
همه موجودات دیگر روح و ماهیت ثابتی دارند. در انسان این دقیقا برعکس است. وجودش اول میآید و سپس او به جستجوی ماهیت خود میپردازد. در حیوانات دیگر او ماهیت میآید بعد وجود. یک برنامه ذاتی از پیش طرحریزی شده برایشان وجود دارد. آنها هرگز رشد نمیکنند، آنها همیشه به همان شکل اولیه و ثابت خود باقی میمانند. به همین دلیل است که خالی از غرض به نظر میرسند، مضطرب نیستند و در جان خود تنشی ندارند. در چشمان یک گاو نگاه کنید، میبینید چقدر آرام، ساده و بیدغدغه است؟ هیچ اضطراب، دلهره و غمی در آنها نیست. اما در چشمهای یک انسان نگاه کنید. همیشه غمگین است، همیشه دلهره در آن موج میزند. همیشه نگرانیای در آن هست: نگرانی از اینکه "آیا چیزی که میخواهم بشوم میشوم یا نه؟" دلهره از اینکه"آیا میتوانم استعدادهای خود را شکوفا کنم یا نه؟" نگرانی از اینکه "آیا نیازهایم برآورده خواهد شد یا نه؟". حیوانات در آرامشند، آسودهاند. آدمی در تنش است. و این، هم مایه افتخار اوست و هم اسباب رنج او. این امر سبب افتخار اوست به این دلیل که او قادر به بازآفرینی خود است. بر این اساس او یک خداست...
:: به یاد داشته باشید، این "خود" است که احساس حقارت میکند، وجود نیست. وجود تحقیر نمیشود. هر چه خود بزرگتری داشته باشید، احساس حقارت بیشتری را تجربه میکنید. و به یاد داشته باشید که باعث این کار خودتان هستید. وجود به طور کامل از هر نوع تحقیری بیخبر است. گل سرخ در برابر نیلوفر به دلیل اینکه نیلوفر بزرگتر است تحقیر نمیشود. و فلان گل در برابر گل سرخ تحقیر نمیشود و به این دلیل که گل سرخ عطر دلانگیزی دارد احساس حقارت نمیکند. هیچ یک از این دو خود را با دیگری مقایسه نمیکنند...
:: میگویید که انسان نباید احساس گناه کند، ولی جلوگیری از این کار چگونه ممکن است؟ جزئئترین کیفیت یا هیجان منفی، اگر به داخل رو کند خود را هلاک میکند و اگر به بیرون برگردد دیگران را میکشد. نیازی به هدایت آن به هیچ جایی اعم از داخل یا خارج نیست. شما خیلی ساده میتوانید آن را نظاره کنید تا محو شود، تبخیر شود و به داخل یا به خارج نرود. مردم فقط همین دو راه را میشناسند، پرتاب خشم به سوی دیگران یا برگرداندن آن به درون. پرتاب خشم به سوی دیگران، این آتش است، این کار ویرانگری است و طبیعتا، وقتی که شما دیگری را سوزاندید، دیگری را مجروح کردید، احساس گناه میکنید.... امکان دیگر برای اینکه خشم خود را به سوی دیگری پرتاب نکنید این است که آن را به درون برگردانید. آنوقت به خودتان آسیب میزنید. خودتان را زخمی میکنید، و این آتش در درون شما غوغا به پا میکند. آنوقت مثل کسی که روی قله آتشفشان نشسته هیچوقت روی آسایش را نمیبینید، همیشه نا آرامید و همه خوشیها از زندگی شما رخت برخواهد بست...
اما رویکرد من چیست؟ رویکرد من این است که اگر زمانی خشم ظاهر شد- به نظارهاش بنشینید. شاهد خشم باشید. نسبت به خشم هیچ واکنشی انجام ندهید. نیازی به انجام هیچ کاری نیست. فقط به آن نگاه کنید. آنوقت تعجب خواهید کرد که چطور تنها با ملاحظه کردن آن، خشم شروع به محو شدن میکند...
:: تفسیر یک فرآیند است که باید بسیار دقیق فهمیده شود. شما میتوانید یک بوته گل سرخ را ببینید و بعد شروع به شمردن خارها کنید. اگر فکر خود را بر دیدن خارها متمرکز کنید، بدیهی است که با تعداد زیادی از خارها روبرو خواهید شد. اگر به دنبال شمردن این خارها بروید از دیدن گل سرخ باز خواهید ماند. شمردن خارها آسیب دیدن از خارها را هم با خود دارد و دستهایتان مجروح خواهد شد، عصبانی میشوید، گاهی ناکامی هم نصیبتان خواهد شد و طعم یاْس را تجربه خواهید کرد و چشمهای شما هم دیگر قادر به دیدن گل نخواهد بود. اصلا چطور میتوانید در کنار آن همه خار گل سرخ را ببینید؟......
اما اگر به گل سرخ نگاه کنید، اگر گل سرخ را احساس کنید، اگر با گل سرخ درآمیزید ، اگر اجازه دهید که عطر خوش آن به هسته درونی وجود شما بخزد، اگر طراوت و قطرات شبنم و پرتوی رقصنده خورشید روی آن را حس کنید، اگر دیدن لذت گل و زیبایی وصف ناپذیر آن را تجربه کنید- دیگر خارهای گل سرخ به چشم شما نمیآیند! با اینکه آنها بر روی بوته نشسته اند اما دیگر برای شما وجود ندارند. نمیتوانند وجود داشته باشند، به این دلیل که چشمهای شما پر از گل سرخ است. و هنگامی که چشمهای شما – و نه تنها چشمها که قلب شما نیز - پر از گل سرخ باشند، از اینکه دیگر وجود خارها برای شما مسالهای نیستند، شگفتزده میشوید، این تنها گل سرخ است که برای شما اهمیت دارد و خارها چیزهای بیاهمیتی بیش نیستند. کل چشمانداز شما تغییر میکند و حتی اگر در خارها هم نگاه کنید، این نگاه، یک نگاه تازه خواهد بود. شما خارها را به مثابهی گل سرخ نمیبینید بلکه نگهبانان گلها میدانید. و فکر میکنید که آنها هر لحظه سرگرم نگهبانی دادن از گلهایند. آنها دوستند، محافظت کننده گلند و بدون وجود آنها ادامه حیاط برای گل سرخ ممکن نخواهد بود. آن خارها حتما باید وجود داشته باشند...
فرستنده : جلال
سلام
کی گفته من نباید فیلم معرفی کنم؟ البته شبی در رم یا roman holiday
احتیاجی به معرفی نداره. ولی گفتم شاید بعضیا ندیده باشن.
فیلم محصول 1953 از کشور امریکاست.
کارگردان ویلیام وایلر
نویسنده دالتون تامبو بر اساس داستانی از یان مک للان
با بازی قشنگ آدری هیپبورن و گری گوری پک
پرنسس آن (آدری هیپبورن) به همراه گارد سلطنتی، در سفری از پایتختهای اروپایی دیدن میکند. شروع فیلم آخرین پایتخت یعنی شهر رم است. در مهمانی که به افتخار ورود پرنسس داده میشود، پرنسس بی اندازه خسته می شود. پزشک دربار به او یک خواب آور تزریق میکند تا راحت بخوابد. اما پرنسس قبل از این که خواب بر چشمانش غلبه کند، از قصر فرار می کند تا شهر رم را از نزدیک ببیند.
نیمه های شب به جو برادلی (گری گوری پک) که یک خبرنگار است، برخورد میکند و جو تصمیم میگیرد که این دخترک خواب آلوده را با تاکسی به خانه بفرستد. اما هر کار میکند نمیتواند بیدارش کند و از او نشانی اش را بپرسد. ناچار او را به خانه ی خود میبرد و روی کاناپه پرتش میکند!
اما روز بعد در دفتر کارش با دیدن عکسی از پرنسس که باید در مصاحبه ی عمومی اش شرکت کند، مشکوک میشود که نکند این همان پرنسس باشد......
فیلم حکایتی از یک عاشقانه ی دلکش دارد. فوق العاده زیباست. مخصوصاً این صحنه
در پایان جهت دریافت اطلاعات بیشتر میتونین roman holiday رو سرچ کنین!
پ.ن این اولین تجربه ی بازیگری آدری هیپبورن در سن شانزده سالگیست. ولی بازیش محشره....
اینم یه عکس دیگه سومی عکاس روزنامه است.
پ.ن۲ خدا کنه این دفعه عکسام درست سیو شده باشه.